W wielu parafiach organizowano konkursy na najładniejsze i najbardziej pracochłonne szopki bożonarodzeniowe. Stanowią one dekoracje świątyń, szkół, czy domów kultury. Wykonywane zostały z tradycyjnych materiałów, jak drewno, papier lub bibuła, ale też niespotykanych, jak kartony, szyszki, patyki, plastik, płótno i wiele innych. Często w wykonanie szopek dekoracyjnych włączały się całe rodziny.
W Staszowie uczestnikom konkursu na szopkę postawiono pytanie: „Gdzie dziś mógłby narodzić się Jezus?”. Jurorzy oceniając prace zwracali uwagę nie tylko na wykonanie, ale na samodzielność. Trafiła się nawet szopka stojąca na ulicach Nowego Jorku, Paryża, Warszawy i Sydney. Nagrodzone prace zaprezentowane zostały w sanktuarium bł. Jana Pawła II w Staszowie.
Natomiast w Tarnobrzegu-Zakrzowie prace dzieci mogli podziwiać wszyscy parafianie, gdyż ekspozycja kilkudziesięciu szopek utworzyła dekorację ołtarzową na Boże Narodzenie. Szopki wykonane przez dzieci z parafii zostały wkomponowane wraz z choinkami w świąteczny wystrój kościoła. Oryginalny pomysł dekoracyjny właściwie wprowadzał w atmosferę świąt. Przypominał również, że to na ołtarzu rodzi się Jezus, a my, otaczając ołtarz, jak te zbudowane przez dzieci szopki, mamy Go przyjąć do swoich serc.
+ – słowa Chrystusa
E. – słowa Ewangelisty
I. – słowa innych osób pojedynczych
T. – słowa kilku osób lub tłumu
E. Starsi ludu, arcykapłani i uczeni w Piśmie powstali i poprowadzili Jezusa przed Piłata. Tam zaczęli oskarżać Go: T. Stwierdziliśmy, że ten człowiek podburza nasz naród, że odwodzi od płacenia podatków Cezarowi i że siebie podaje za Mesjasza-Króla. E. Piłat zapytał Go: I. Czy Ty jesteś królem żydowskim? E. Jezus odpowiedział mu: + Tak, Ja nim jestem. E. Piłat więc oświadczył arcykapłanom i tłumom: I. Nie znajduję żadnej winy w tym człowieku. E. Lecz oni nastawali i mówili: T. Podburza lud, szerząc swą naukę po całej Judei, od Galilei, gdzie rozpoczął, aż dotąd. E. Gdy Piłat to usłyszał, zapytał, czy człowiek ten jest Galilejczykiem. A gdy się upewnił, że jest spod władzy Heroda, odesłał Go do Heroda, który w tych dniach również przebywał w Jerozolimie.
W samym sercu Neapolu, w Kaplicy Sansevero znajduje się jedna z najbardziej niezwykłych rzeźb jaką kiedykolwiek wykuto w marmurze – to „Chystus spowity całunem” („Cristo Velato”). Jej twórcą jest włoski rzeźbiarz Giuseppe Sammartino, który skończył swoje dzieło w 1753 r. Ludziom trudno było uwierzyć, że można było w twardego marmuru „wydobyć” przezroczysty całun, który lekko pokrywał ciało zmarłego Chystusa. Ponieważ zleceniodawcą rzeźby był książe Raimondo di Sangro, sławny alchemik, powstała legenda, że całun powstał w alchemicznym procesie „marmoryzacji” tkaniny.
Warto dodać, że w okresie późnego baroku Sammartino był jednym z najwybitniejszych włoskich rzeźbiarzy – pracował w Neapolu, tworząc rzeźby o tematyce religijnej, a Chrystus z kaplicy Sansevero jest jego najsłynniejszym dziełem.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
