U jej źródeł można się doszukać wielkich rocznic. Minęło właśnie 50 lat od rozpoczęcia Soboru Watykańskiego II oraz 20 lat od opublikowania przez Jana Pawła II Katechizmu Kościoła Katolickiego. Te okoliczności m.in. skłoniły Benedykta XVI do ogłoszenia Roku Wiary, który rozpoczął się 11 października 2012 r., a zakończy 24 listopada 2013 r.

Spotkajmy się!

– Nie możemy się zgodzić, aby sól zwietrzała, a światło było trzymane pod korcem – w takich słowach Benedykt XVI zachęcał wiernych do podjęcia refleksji na temat swojej wiary. Wystosował do nich list apostolski „Porta fidei”, w którym szczegółowo uzasadnił swoją inicjatywę. „Odnowa Kościoła dokonuje się także przez świadectwo, jakie daje życie wierzących – przekonywał: – poprzez samo swoje istnienie w świecie chrześcijanie są faktycznie powołani, aby rozjaśniać słowo prawdy, jakie pozostawił nam Pan Jezus” (nr 6).

Jedną z okazji do podjęcia takiego trudu były „Dziedzińce pogan”, licznie rozsiane w Roku Wiary nie tylko w Polsce, ale też w wielu krajach Europy i świata. W przemówieniu do Kurii Rzymskiej już 21 grudnia 2009 r. papież Benedykt XVI powiedział, że – jego zdaniem – „Kościół powinien także dziś otworzyć jakiś rodzaj «dziedzińca pogan», gdzie ludzie mogliby w jakiś sposób «uczepić» się Boga, nie znając Go i zanim odnajdą dostęp do Jego tajemnicy, której służy życie wewnętrzne Kościoła. Do dialogu z innymi religiami powinno się dziś dołączyć szczególnie dialog z tymi, dla których religia jest czymś obcym, którzy nie znają Boga, a którzy mimo wszystko nie chcieliby zostać po prostu bez Boga, lecz pragnęliby się do Niego przybliżyć, choćby jako do Nieznanego”.

Organizowany przez Papieską Radę ds. Kultury cykl spotkań zatytułowanych „Dziedziniec pogan” postawił sobie za cel, aby wielkie pytania egzystencjalne, zwłaszcza związane z duchowością, były rzeczywiście brane pod uwagę i debatowane w naszych społeczeństwach.

Papieska inicjatywa miała być miejscem zbliżenia się do Boga ludzi, dla których religia jest obca, a jednak nie chcą oni „pozostawać po prostu bez Boga”. – To jeden z głównych celów nowej ewangelizacji, na które zwraca uwagę Benedykt XVI – mówił abp Celestino Migliore podczas wykładu w stołecznym kościele św. Andrzeja Apostoła.

Boży ferment

Spotkania w ramach „Dziedzińca pogan” odbywały się także w naszym kraju. 20 czerwca spotkanie takie miało miejsce w Krakowie. – Dialog ze światem współczesnym trzeba prowadzić, aby pokazać piękno Kościoła i ważność doktryny. Ukazanie wartości, wymiana myśli i dialog to tylko niektóre z celów tego spotkania – mówił kard. Stanisław Dziwisz.

Ciekawą inicjatywą był także „Dziedziniec dialogu”, zorganizowany w Warszawie. Było to spotkanie ludzi wielu wyznań i światopoglądów, które odbyło się w dniach 11-13 października. Dyskusje o wierze i niewierze, nauce i wierze, współodpowiedzialności za świat, rekolekcje filmowe, modlitwa w warszawskich świątyniach – to najważniejsze punkty wydarzenia, zorganizowanego przez Papieską Radę ds. Kultury z jej przewodniczącym kard. Gianfranco Ravasim oraz Archidiecezję Warszawską.

Oprócz dialogu z osobami stojącymi daleko od Kościoła Rok Wiary zrodził też potrzebę wewnętrznego dialogu i uświadomienia sobie odpowiedzialności za Kościół. „Naszym zadaniem jest przemieniać świat, który chcą urządzić na własną rękę nasi bracia i siostry kierujący się kryteriami dalekimi od Ewangelii” – napisał w liście pasterskim na zakończenie Roku Wiary bp Tadeusz Rakoczy. Hierarcha ostrzegł jednocześnie, że w skomplikowanym świecie, pełnym różnych recept na szczęście, trudno iść samemu i nie zagubić się. „Pamiętajcie, że gdy ludzie zwracają się do was o radę lub powierzają wam swoje problemy, oczekują czegoś więcej niż tylko odpowiedzi podyktowanej rozsądkiem. Po prostu oczekują słów wiary” – przekonywał.

Ocean dobra

Początek Roku Wiary zbiegł się z XIII Zwyczajnym Zgromadzeniem Ogólnym Synodu Biskupów na temat „Nowa ewangelizacja dla przekazu wiary chrześcijańskiej”. W Wiecznym Mieście odbywały się też liczne kongresy, konferencje i imprezy kulturalne. W ramach uroczystych obchodów Benedykt XVI przewodniczył kanonizacji sześciorga męczenników i wyznawców: Jakuba Berthieu, jezuity, misjonarza i męczennika na Madagaskarze (1896); Piotra Calungsoda, świeckiego katechety, męczennika z Filipin (1672); Jana Chrzciciela Piamarty, kapłana, świadka wiary, wychowawcy młodzieży (1913); Matki Marianny (Barbary Cope), świadka wiary w leprozorium na Molokai (1918); Marii z Góry Karmel, zakonnicy z Hiszpanii (1911); Katarzyny Tekakwithy, świeckiej Indianki, konwertytki na wiarę katolicką (1680); Anny Schäffer, osoby świeckiej z Bawarii, świadka miłości Chrystusa na łożu cierpienia (1925).

Do Rzymu pielgrzymowali katecheci, bierzmowańcy, studenci, seminarzyści i wiele innych środowisk. Na szczególną uwagę zasługuje Dzień Maryjny, w którym papież Franciszek przewodniczył czuwaniu wraz z dziesięcioma sanktuariami maryjnymi z całego świata.

Wyjątkowym akcentem Roku Wiary było spotkanie papieża Franciszka w Rzymie z rodzinami całego świata, które odbyło się pod hasłem: „Rodzino, żyj radością wiary” w dniach 26-27 października br. – Drogie rodziny, zawsze żyjcie z wiarą i prostotą, jak Święta Rodzina z Nazaretu – apelował Ojciec Święty. Papież odniósł się do kluczowych funkcji rodziny chrześcijańskiej: modlitwy, strzeżenia wiary oraz przeżywania życia z radością. Podkreślił, że wszyscy potrzebujemy Boga, naszej siły, przebaczenia, miłosierdzia, i zachęcał do wzajemnej modlitwy za siebie, małżonków, rodziców, dzieci i dziadków, jeden za drugiego. – Jak dzisiaj w rodzinie można żyć radością wiary? – pytał Papież i wskazał na potrzebę miłości, wagę sakramentu małżeństwa, wspólnej modlitwy i Eucharystii oraz utrzymywania więzi międzypokoleniowej. Podkreślił ważność w życiu rodzinnym trzech słów: proszę, dziękuję, przepraszam oraz słuchania opinii dziadków, którzy są źródłem mądrości. W spotkaniu rodzin z okazji Roku Wiary wzięło udział ponad 100 tys. wiernych.

Uroczyste zamknięcie Roku Wiary pod przewodnictwem Ojca Świętego będzie miało miejsce w Rzymie w uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata – 24 listopada br.