Reklama

Niedziela Kielecka

Obrazy napełnione łaską

Tak określił ikony – a było ich ponad 50 – ks. dr hab. Tomasz Siemieniec, podczas uroczystości święcenia ikon, czyli efektu tegorocznej pracy studentów kieleckiej Szkoły Pisania Ikon, z których znaczna część powstała w warunkach odosobnienia czasu epidemii.

Niedziela kielecka 28/2020, str. I

[ TEMATY ]

ikona

T.D.

Przy ołtarzu wyksponowano ponad 50 ikon

Przy ołtarzu wyksponowano ponad 50 ikon

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Mszy św. z tej okazji w akademickim kościele św. Jana Pawła II, przy którym funkcjonuje SPI, przewodniczył ks. prof. dr hab. Przemysław Kantyka – dziekan elekt Wydziału Teologii KUL i kapłan diecezji kieleckiej, a homilię powiedział ks. dr hab. Tomasz Siemieniec, wykładowca Seminarium kieleckiego. Obaj księża profesorowie są związani, poprzez prowadzone wykłady, ze Szkołą Pisania Ikon.

Wydarzenie było zarazem świętem patronalnym szkoły z racji wspomnienia św. Jana Chrzciciela. Wyjątkową atmosferę tworzyły wyeksponowane przy ołtarzu dziesiątki ikon, oświetlone płomykami świec.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

W homilii ks. Siemieniec zestawił dwie rzeczywistości: postać patrona i akt święcenia ikon. Analizował termin „ikona” w kontekście Pisma Świętego, poczynając od Księgi Rodzaju. Odwołał się do greckiego źródła tego terminu (gr. ????? – eikón „obraz”) i rozważał, na ile pisanie ikon/tworzenie Obrazu staje się sprawczą siłą w ludzkim życiu. – Św. Paweł mówi, że człowiek staje się stopniowo eikón – staje się obrazem Boga (…). Mamy być ukształtowani na obraz Jezusa Chrystusa, mamy przekształcać swoje życie na Jego podobieństwo – mówił ks. Siemieniec. Rozważał, na ile św. Jan Chrzciciel ukształtował swoje życie na obraz Jezusa Chrystusa, zapytywał, jakie jest nasze świadectwo w kształtowaniu własnego życia wg wizerunku Jezusa.Powoływał się m.in. na określenie teologa ikony św. Jana Damasceńskiego, wg którego „ikona jest obrazem napełnionym łaską”. Łaska przypisana ikonie płynie nie tylko z aktu jej poświęcenia, ale i z duchowości tego, który ją pisze – jako „nosiciela Ducha” i Tego, kogo przedstawia – tłumaczył ks. Siemieniec.– Oby Boży eikón się w nas kształtował, aż dojdziemy do miary, otrzymanej w Jezusie Chrystusie – życzył zebranym kapłan.

Szkoła Pisania Ikon św. Jana Chrzciciela działa przy Duszpasterskim Centrum WESOŁA54 od 2015 r.

Podziel się cytatem

Rektor kościoła, ks. dr hab., prof. UJK Rafał Dudała dziękował za rok wytężonej pracy, w nietypowych warunkach, mówił o wyjątkowości środowiska SPI, nie zawahał się użyć określenia: „dzieło Boże”.

Jak wyjaśnia art. plastyk Alicja Tuz, odpowiedzialna za szkołę, rok był trudny, brakowało integracji.

– Byliśmy w łączności duchowej, umawialiśmy się na „duchowe spotkania” o konkretnej godzinie. Nasi uczniowie byli jednak sami, skazani tylko na wskazówki telefoniczne – tłumaczy artystka.

Szkoła Pisania Ikon św. Jana Chrzciciela działa przy Duszpasterskim Centrum WESOŁA54 od 2015 r. W trzyletnim cyklu program szkoły obejmuje płaszczyznę duchową, intelektualną i warsztatową. Przyswajana na wykładach wiedza z zakresu historii Kościoła, teologii ikony i historii sztuki stanowi teoretyczną podstawę dla zajęć w pracowni.

2020-07-08 08:41

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Ikona pojednania

Niedziela przemyska 44/2014, str. 4-5

[ TEMATY ]

ikona

Maciej Kuszela

Poświęcenie ikony Matki Bożej Miłości i Pojednania

Poświęcenie ikony Matki Bożej Miłości i Pojednania

Spotkania polskich i ukraińskich ikonografów w Rajskim Gościńcu mają już swoją historię. Dwa lata temu, podczas jednego z takich plenerów, organizowanych co roku przez Stowarzyszenie „Rajska Dolina”, Serhij Chyhryk, ikonograf z Drohobycza, poruszony opowieścią o wojennych i powojennych cierpieniach mieszkańców Bieszczadów, zaproponował wspólne napisanie nowej ikony

Autorami mieli być Polacy i Ukraińcy, a temat ikony miał nawiązywać do trudnej idei pojednania. Stowarzyszenie podjęło pomysł, zdobywając środki na ten cel ze Szwajcarsko-Polskiego Programu Współpracy Alpy-Karpatom. Tak powstał projekt „Ikona Matki Bożej Miłości i Pojednania”, który niedawno znalazł finał podczas uroczystego poświęcenia ikony na odpuście w cerkwi w Łopience.
CZYTAJ DALEJ

Błogosławiona augustianka

Nauczyła się czytać i pisać, dopiero gdy wstąpiła do klasztoru. Była mistyczką, otrzymała dar łez i ekstaz. Upominała papieża Aleksandra VI.

Giovanna Negroni, znana wszystkim jako Nina, pochodziła z bardzo biednej, wieśniaczej rodziny Zanina i Giacominy Negroni. W Żywotach świętych z 1937 r. czytamy: „Rodzice jej, ludzie pobożni i cnotliwi, byli tak ubodzy, że nie mogli Weroniki posyłać do szkoły, tak że nie nauczyła się czytać ani pisać. Nie przeszkadzało jej to jednak nauczyć się od rodziców cnotliwości i gorącej miłości Pana Boga”. Nina zapragnęła życia zakonnego. W wieku 18 lat zapukała do drzwi surowego mediolańskiego klasztoru Sióstr Augustianek św. Marty, ale jej nie przyjęto. Giovanna Negroni nie zrezygnowała jednak ze swoich marzeń. W 1466 r., już jako 22-letnia dziewczyna, wstąpiła do klasztoru, gdzie pozostała do śmierci. Po przyjęciu otrzymała imię Weronika i powierzono jej najprostsze zadania. Opiekowała się portiernią, ogrodem i kurnikiem. Dla Weroniki najważniejsze były sprawy Boże i zjednoczenie się z Oblubieńcem. Dużo się modliła, podejmowała posty i pokutę. Została mistyczką. W kontemplacji osiągnęła taki stopień zaawansowania, że otrzymała dar łez, a nawet ekstaz. Otrzymała również dar proroctwa i czytania w ludzkich sercach. Bardzo intensywnie odczuwała swój stan jako grzeszny. Często rozważała Mękę Pańską. Gdy ze względu na jej słabe zdrowie proszono ją, by się oszczędzała, mówiła: „Chcę pracować, póki mam czas”. Ilekroć rozmyślała nad życiem Chrystusa i Jego cierpieniami, otrzymywała mistyczne wizje. Dopiero w klasztorze nauczyła się czytać i pisać. „Przez modlitwę i rozmyślanie rosła w niej znajomość rzeczy Boskich i w cnotach wielkie czyniła postępy” – czytamy w Żywotach świętych.
CZYTAJ DALEJ

Czy szkoły wymuszają udział uczniów w zbiorkach WOŚP? Wolontariat uczniowski między dobrowolnością a presją społeczną

2025-01-12 19:55

[ TEMATY ]

Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy

korepetycje z oświaty

Andrzej Sosnowski

Red.

Andrzej Sosnowski

Andrzej Sosnowski

Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy to akcja, która od lat budzi ogromne emocje – zarówno pozytywne, jak i negatywne. W szkołach, gdzie idea wolontariatu jest szczególnie promowana, często pojawiają się pytania: czy uczniowie są faktycznie zachęcani do udziału w zbiórkach WOŚP, czy może odczuwają presję, by w nich uczestniczyć?

Niekiedy uczniowie i rodzice zgłaszają obawy, że udział w zbiórkach WOŚP bywa traktowany jako "oczekiwany" lub "mile widziany obowiązek". Pojawiają się sytuacje, w których presja rówieśników, a nawet nauczycieli, prowadzi do poczucia, że brak zaangażowania oznacza brak solidarności. Jak zatem znaleźć równowagę między szczytnym celem a poszanowaniem prawa ucznia do wyboru? Co na to przepisy prawa oświatowego? Co mogą i powinni zrobić rodzice?
CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję