W uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny 15 sierpnia przypada również święto Wojska Polskiego. W Rzeszowie wojsko ma swój kościół i parafię garnizonową, która obchodzi w tym roku 55 lat odnowienia.
Pod koniec XIX stulecia w Rzeszowie rozpoczęto szereg inwestycji związanych z wojskowością. Na tzw. Wygnańcu (dzisiejsza ul. Dąbrowskiego) rozpoczęto budowę koszar dla kawalerii, a przy ul. Langiewicza po 1901 r. powstały koszary dla Obrony Krajowej. Był to jeszcze okres zaboru austriackiego. Przed wybuchem I wojny światowej garnizon rzeszowski liczył 3000 żołnierzy. Nauczyciel szkoły powszechnej z Rzeszowa Antoni Weiss rozpoczął starania o utworzenie parafii garnizonowej w kościele poreformackim zamienionym na wojskowe magazyny. W 1921 r. pierwszym proboszczem parafii garnizonowej został były legionista ks. mjr Franciszek Kisiel.
Rzeszowskie gazety w okresie międzywojennym pisały, że świątynia przybiera coraz piękniejszą szatę. Założono sygnaturkę, w nawie głównej pojawiło się sklepienie żelazno-betonowe. Wewnątrz na filarach i ścianie frontowej odsłonięto pod tynkiem cenne freski z XVIII wieku przedstawiające świętych franciszkańskich. Utworzono specjalny komitet restauracyjny kościoła, który otrzymał ze Lwowa piękny ołtarz z katedry ormiańskiej. Ponoć wyryta była na nim data 1462 r. Z tej samej katedry komitet otrzymał ambonę z XVI wieku oraz ołtarz z kościoła św. Mikołaja we Lwowie. Uzyskano także dwa inne ołtarze z muzeum przemysłowego we Lwowie. We wspomnianym ołtarzu głównym w polu centralnym znajduje się przedstawienie św. Dominika, który otrzymuje od Matki Bożej różaniec. W bocznych ołtarzach odnajdujemy obrazy Matki Bożej Królowej Polski i obraz Miłosiernego Jezusa. Obraz Jezusa Miłosiernego, który powstał niedługo po pierwszym obrazie umieszczonym w Wilnie, został namalowany w 1939 r. przez Antoniego Kamińskiego lub Michalinę Janoszankę (krakowską uczennicę Jacka Malczewskiego, pochodzącą z Rzeszowa). Jest to jedno z pierwszych wyobrażeń Miłosierdzia Bożego. W kościele znajduje się też kopia figury Matki Bożej Ludźmierskiej. Kościół ma także podziemne krypty, w których spoczywają doczesne szczątki dobrodziejki kościoła księżnej Marianny Lubomirskiej, sześciu reformatów i konfederatów barskich z XVIII wieku. Z Marianną Bielińską książę Jerzy Lubomirski doczekał się synów Teodora i Hieronima oraz córki Marianny. Jak wynika z epitafium, znajdującego się kiedyś w kościele reformatów w Rzeszowie, sześcioro innych dzieci zmarło. Kiedy zmarła jego małżonka, również pochowana w kościele reformatów w Rzeszowie, napisał dla niej pięknie na epitafium: „Tu leży skarb, nie ciało, depozyt najdroższy. Piękna, serce pobożne i uroda, którą mogliśmy słusznie nazwać swych czasów Pandorą…”. Podczas renowacji świątyni komitet odrestaurowania kościoła wydał specjalne cegiełki wspomagające ten cel. Parafia wojskowa istniała tutaj do wybuchu II wojny światowej w 1939 r.
Po wojnie staraniem ks. płk. Juliana Humeńskiego odnowiono kościół, a w 1960 r. biskup przemyski Franciszek Barda poświęcił odbudowaną świątynię. 14 sierpnia 1969 r. bp Ignacy Tokarczuk ustanowił przy kościele parafię wojskowo-cywilną pod wezwaniem Matki Bożej Królowej Polski.
Marsz rozpoczął się przy mogile dzieci nienarodzonych na Starym Cmentarzu
XX Rzeszowski Marsz za Życiem był, jak co roku, wołaniem o szacunek dla życia każdego człowieka.
Święto Świętych Młodzianków Męczenników obchodzimy w Kościele 28 grudnia. Młodziankowie Męczennicy, to, jak czytamy w Ewangelii wg św. Mateusza, mali chłopcy z Betlejem, których król Herod kazał wymordować na wieść o tym, że w tym mieście miał się narodzić nowy Król Żydowski. Dzień ten, zwyczajem lat ubiegłych, był w diecezji rzeszowskiej dniem szczególnej modlitwy w intencji obrony ludzkiego życia, w szczególności tego poczętego w łonie matek a jeszcze nienarodzonego. Duszpasterstwo Rodzin wraz z Ruchem Krzewienia Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego Diecezji Rzeszowskiej zorganizowały XX Rzeszowski Marsz za Życiem, który przeszedł ulicami miasta, jako wyraz szacunku dla życia każdego człowieka. Uroczystości rozpoczęły się na Starym Cmentarzu wspólną modlitwą przy symbolicznym grobie dzieci nienarodzonych. Następnie uczestnicy przeszli z płonącymi lampionami i przy śpiewie kolęd do bazyliki Ojców Bernardynów – sanktuarium Matki Bożej Pani Rzeszowa. Marsz był jak zawsze okazją do dania świadectwa wierze w Chrystusa wobec spotkanych po drodze ludzi. Po zakończeniu Marszu odbyła się uroczysta Msza św., której przewodniczył bp Edward Białogłowski. W homilii ksiądz biskup zwrócił uwagę na świętych, których wspominamy w liturgii podczas oktawy uroczystości Narodzenia Pańskiego – św. Szczepana, pierwszego męczennika; św. Jana – apostoła i ewangelistę oraz Świętych Młodzianków – męczenników. Święci Młodziankowie są, jak mówił kaznodzieja, przykładem niezawinionego cierpienia dla imienia Chrystusa. Oni w nieświadomy sposób przelali dla Niego swoją krew. Ich męczeństwo stało się niezwykle cenne w oczach Boga, który wynagrodził je chwałą nieba. Kaznodzieja zwrócił uwagę na to, że ludzkie życie zawsze ma swoje źródło w Bogu – jedynym Panu życia i jako takie powinno być przez wszystkich otoczone szczególną miłością i szacunkiem. Na zakończenie Mszy św. duszpasterz rodzin diecezji rzeszowskiej podziękował wszystkim, którzy przez osobistą modlitwę i podejmowanie różnego rodzaju inicjatyw zaangażowani są w obronę życia ludzkiego. Uroczystość zakończył koncert kolęd.
W wyniku intensywnych opadów deszczu i przerwania wałów powodziowych w okolicach Głuchołaz oraz w samym Bodzanowie 15 września doszło do tragicznej powodzi. Zniszczony został nie tylko dorobek życia wielu parafian, ale także zalany został klasztor misjonarzy oblatów. Polska prowincja zgromadzenia ogłosiła zbiórkę na rzecz poszkodowanych oraz remont klasztoru.
W Bodzanowie brak prądu i dostępu do innych mediów. Mieszkańcy, którzy potrzebują pomocy, czekają na ewakuację w oknach wyższych kondygnacji lub na dachach. Do najbardziej potrzebujących wysyłany jest śmigłowiec Black Hawk. Tak 15 września wyglądała rzeczywistość mieszkańców Bodzanowa. W wyniku intensywnych opadów deszczu i przerwania wałów powodziowych doszło do tragicznej powodzi. Zniszczony został nie tylko dorobek życia wielu parafian, ale także zalany został klasztor misjonarzy oblatów.
Według mieszkańców Nysy we wtorek sytuacja po powodzi powoli się stabilizuje. Niektórzy z nich wracają do domów, inni liczą straty i sprawdzają, co zostało zalane. Zwracają też uwagę, że będą potrzebować pomocy w powrocie do normalności.
Choć, jak relacjonują mieszkańcy, sytuacja w Nysie powoli wraca do normy, to ulice miasta nadal wydają się opustoszałe. Nad miastem latają śmigłowce, zamknięty jest urząd miejski, a wjazdu do centrum pilnują policjanci, którzy zawracają większość jadących tu samochodów. Nas, dziennikarzy, wpuszczają – jak mówią – na własną odpowiedzialność, bo miasto ciągle spodziewa się wody z Czech.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
