Spośród patologicznych zjawisk we współczesnym świecie, jednym z najniebezpieczniejszych jest narkomania, czyli uzależnienie od narkotyków (środków psychoaktywnych).
Czym są narkotyki? Z uwagi na ich różnorodność chemiczną, fizyczną oraz wpływ na organizm człowieka trudno podać jedną ich nazwę. Istnieją także różne określenia jednostki chorobowej wywołanej zażywaniem tych środków. Mówi się o narkomanii, nałogu, chemiozależności, o toksykomanii.
Istnieje bardzo wiele rodzajów narkotyków różniących się wywoływanymi efektami. Według opinii naukowców większość z nich łączy wspólna cecha: przy długotrwałym braniu zmienia się pod wpływem narkotyków rozum, zaś osoba biorąca narkotyki staje się narkomanem.

Biorę, bo chcę

Dlaczego ludzie sięgają po narkotyki? Specjaliści informują, że odpowiedzi należy szukać w konstrukcji psychicznej człowieka. Każdy człowiek ma potrzebę odczuwania przyjemności. Narkotyki stają się jednym ze sposobów na uzyskanie przyjemności. Jednak przyjemne doznania uzyskane dzięki nim to iluzja. Narkomania jest nieodwracalną chorobą mózgu. Narkoman zawsze już będzie reagował inaczej, inaczej odczuwał i inaczej się zachowywał. Przerażające, że narkotyki są już obecne we wszystkich środowiskach - także w szkołach i w ich okolicach.
Warto zwrócić uwagę na fakt, że w ostatnich latach nastąpiła wyraźna zmiana wizerunku narkomana. Dzisiejszy narkoman często różni się od tego, którego pamiętamy sprzed lat: zaniedbanego, brudnego, często bezdomnego. Obecnie po narkotyki sięgają osoby wykształcone, dobrze ubrane, często młodzież, studenci, młodzi naukowcy, biznesmeni. Współczesny narkoman różni się zdecydowanie od swojego poprzednika postawą wobec życia. Jest często człowiekiem ambitnym, zorientowanym na karierę, osiąganie sukcesów. Posiada sprecyzowany cel w życiu. Jednak dąży do jego osiągnięcia m.in. właśnie przy pomocy narkotyków, np. amfetaminy.

Uzależnienie?
Mnie to nie dotyczy...

Początki bywają beztroskie, banalne. Pierwsze eksperymenty z narkotykami często podyktowane są presją otoczenia, choćby podczas imprez ze znajomymi (Nie jestem narkomanem! A poza tym próbuje „każdy”). Powodem sięgnięcia po narkotyki może być także poczucie rozpaczy, nudy czy samotności. Na tym etapie człowiek myśli, że jest w stanie przestać - choćby zaraz. Narkotyk dostarcza mu poczucia przyjemności, beztroski, własnej mocy. Na tym także etapie niektórzy mogą poprzestać i zakończyć swą „przygodę” z narkotykami. Niestety, są także tacy, którym używanie narkotyków wymyka się spod kontroli.
Ktoś taki może zaczyna popadać w konflikty z najbliższymi, zaczyna unikać przyjaciół pytających albo wręcz żądających zaprzestania. Taki człowiek zaczyna postrzegać swoje dotychczasowe środowisko jako przeciwników. Zaczyna zażywać narkotyki.

W matni

Nie mija wiele czasu, a myśli o zdobyciu narkotyku wypierają wszelkie inne. Na dalszy plan schodzą więzi rodzinne, praca, zobowiązania, zainteresowania. Plany towarzyskie ulegają całkowitemu przewartościowaniu: ograniczają się do tego, czy uda się na danym spotkaniu zażyć dawkę narkotyku. U osoby zażywającej narkotyki zaczynają się zmiany fizjologiczne, zwane tolerancją, co znaczy, że ciało i mózg przyzwyczajają się do narkotyku. Dlatego też pojawia się potrzeba coraz większych dawek dla osiągnięcia tego samego efektu odurzenia.

Cdn.