Bolesławiec, Kamienna Góra, Legnica, Jelenia Góra czy Chocianów – to tylko niektóre miejscowości na mapie Diecezji Legnickiej, w których podobnie jak w wielu innych miejscowościach całego kraju odbyły się uroczystości upamiętniające Żołnierzy Wyklętych. W tym roku jednak ze względu na panująca pandemie wszystkie uroczystości odbywały się w bardzo kameralnym gronie. Nie było koncertów, spotkań ani tematycznych wykładów. W większości miejsc jedynie kilkuosobowe delegacje różnych organizacji i środowisk samorządowych składały wieńce i zapalały znicze.
Jedna z takich uroczystości, ku pamięci - przez lata zapomnianych bohaterów jak się często mówi o Żołnierzach Wyklętych, odbyła się w miejscowości Raczkowa w Gminie Legnickie Pole. To właśnie tutaj wraz z miejscowymi strażakami OSP Raczkowa, hołd „Żołnierzom Wyklętym” złożył starosta legnicki Adam Babuśka. Wieńce i kwiaty w przeddzień tego narodowego święta, złożono przy pamiątkowej tablicy poświęconej pamięci Żołnierzy Niezłomnych z powiatu legnickiego oraz Raczkowej, a zarazem założycielom i pierwszym członkom OSP w Raczkowej.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Warto dodać, że w ramach obchodzonych uroczystości, przy Bazylice Mniejszej w Legnickim Polu została umieszczona również wystawa plenerowa pt.: „Żołnierze Wyklęci. Podziemie Niepodległościowe 1944 -1963”. Wystawa została opracowana przez Biuro Edukacji Narodowej i Instytut Pamięci Narodowej, zaś jej autorami są: dr Wojciech Frazik, Aleksandra Kaiper – Miszułowicz oraz dr hab. Filip Musiał.
Przypomnijmy, że Narodowy Dzień Pamięci „Żołnierzy Wyklętych” został ustanowiony przez Sejm RP w 2011 roku, aby upamiętnić tych, którzy po II wojnie światowej z bronią w ręku przeciwstawili się narzuconej siłą władzy komunistycznej. Powojenna konspiracja niepodległościowa była najliczniejszą formą zorganizowanego oporu polskiego społeczeństwa wobec reżimu komunistycznego. W zbrojnym podziemiu działało nawet 200 tys. osób w różnych oddziałach. Kolejnych 20 tys. walczyło w partyzantce. Kilkaset tysięcy osób zapewniało łączność, aprowizację, wywiad i schronienie. Przeciwko władzy występowali także uczniowie zrzeszeni w podziemnych organizacjach młodzieżowych – łącznie ok. 20 tys. młodych ludzi.
