Początki parafii
Do 1917 r. Wrzosowa należała do parafii św. Zygmunta , a następnie do parafii Świętej Rodziny w Częstochowie. 6 listopada 1937 r. bp Teodor Kubina utworzył tu ekspozyturę, wydzielając wsie Wrzosowa i Słowik z parafii św. Józefa, a wieś i dwór Huta Stara z parafii św. Antoniego. W 1941 r. dołączona została do ekspozytury także kolonia wsi Brzeziny Duże-Sobuczyna i zachodnia część Brzezin, które zostały oddzielone od parafii św. Antoniego okupacyjną granicą Generalnej Guberni. Po utworzeniu ekspozytury liturgię sprawowano w remizie strażackiej, a w dni powszednie w prywatnym mieszkaniu. W 1945 r. staraniem ks. Walentego Matuszka został we Wrzosowej zbudowany drewniany kościół, poświęcony przez bp. Teodora Kubinę 18 listopada 1945 r. Za sprawą ks. Alojzego Chłapka w latach 1951-53 wybudowano tu murowaną plebanię.
Bp Zdzisław Goliński utworzył we Wrzosowej 30 grudnia 1958 r. pełnoprawną parafię. Wieloletni trud związany z ubieganiem się o uzyskanie pozwolenia na budowę świątyni przyniósł efekty i w 1972 r. parafia otrzymała zezwolenie na powstanie kościoła. Projekt opracował inż. arch. Stanisław Kwaśniewicz z Katowic. W 1974 r. ks. Stanisław Proszewski rozpoczął prace budowlane, które kontynuował i do końca doprowadził jego następca - ks. Józef Moch. 15 października 1978 r. bp Stefan Bareła poświęcił nowo wybudowaną świątynię. Prace wykończeniowe i wyposażeniowe podjęli: ks. Stefan Mizera i ks. kan. Piotr Łysikowski.
Pierwsze lata pracy w tej parafii ks. Łysikowski poświęcił na usunięcie wilgoci, jaka powstała na skutek higroskopijności muru zewnętrznego wykonanego z kamienia wapiennego. Wymagało to położenia warstwy materiału izolacyjnego pomiędzy murem zewnętrznym, a ścianą wewnętrzną. Wchodząc do świątyni, możemy podziwiać jej wnętrze. Szczególny klimat świątyni tworzą barwne witraże projektowane przez p. Roga-Skąpskiego z Krakowa, a wykonane przez witrażystę - p. Zarzyckiego.
Brama niebios
W sobotę 9 listopada o godz. 17.00 metropolita częstochowski abp Stanisław Nowak został uroczyście powitany przez proboszcza parafii - ks. kan. Piotra Łysikowskiego i licznie zgromadzonych wiernych. Przedstawiciele parafialnych wspólnot przywitali Dostojnego Gościa po staropolsku - chlebem i solą. Nie zabrakło też powitalnych słów najmłodszych parafian. Ksiądz Proboszcz przybliżył zebranym historię parafii. Następnie Ksiądz Arcybiskup, rzesze wiernych i gości, wśród których liczną grupę stanowili kapłani dekanatu porajskiego z dziekanem - ks. kan. Janem Wajsem, przeszli w procesji z placu kościelnego do świątyni. Towarzyszyło temu symboliczne przekazanie kluczy do kościoła Arcypasterzowi, który otworzył drzwi świątyni i wprowadził do niej wiernych.
Panujący półmrok stwarzał niepowtarzalną atmosferę dla misterium, jakim jest dedykowanie kościoła samemu Bogu. Pierwszym elementem rozpoczynającym obrzęd konsekracji jest moment upamiętniający nasz chrzest św. - skropienie wodą święconą przez Księdza Arcybiskupa zgromadzonych parafian i ścian budynku. O istocie konsekracji kościoła na służbę Bogu i ludziom mówił Dostojny Celebrans w homilii: "Konsekracja to swego rodzaju przysięga Bogu, że nigdy Go nie zdradzimy, że będziemy czynić wszystko, aby ta świątynia była Jego domem. Konsekwencjami tej przysięgi wierności Bogu jest częste korzystanie z sakramentów, bronienie Światła i zarazem stawanie się światłem dla innych, znakiem nadziei, wonią kadzidła". Abp Stanisław Nowak nawiązał do Orędzia Miłosierdzia, o którym przypomniał nam Ojciec Święty podczas tegorocznej pielgrzymki do naszej Ojczyzny, a które będzie w naszej archidiecezji szczególnie pogłębiane przez peregrynację obrazu Jezusa Miłosiernego. "Miłość miłosierna nas, katolików, charakteryzuje - mówił Kaznodzieja. - Nie zdradzajmy Jezusa i żyjmy na co dzień miłością miłosierną". Po homilii ważnym momentem był obrzęd namaszczenia olejami świętymi ołtarza i krzyży apostolskich. Kolejnym znakiem było okadzenie ołtarza i świątyni. Wznosząca się woń kadzidła stanowi symbol modlitwy, jaką w świątyni zanosimy do Boga. Z kolei iluminacja wypełniająca świątynię blaskiem jest znakiem obecności Boga, przypieczętowaniem konsekracji.
Duchowym przygotowaniem wiernych tej parafii do doniosłej chwili zawierania wspólnotowego przymierza z Bogiem były trzydniowe rekolekcje. Nauki prowadził prefekt tej parafii sprzed 32 lat, ks. Józef Ośródka, obecnie proboszcz parafii Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Sosnowcu. Wśród nauk dla wszystkich stanów parafii było też specjalne spotkanie dla pedagogów.
Dopełnieniem uroczystości były piękne śpiewy parafialnego chóru pod kierunkiem organisty - Romana Ormana i dziecięcej scholi, którą prowadzi Dorota Wiśniewska. Ksiądz Proboszcz podkreślał ogromne zaangażowanie w przygotowaniu tej niepowtarzalnej w historii parafii uroczystości wszystkich wspólnot parafialnych, strażaków, a także katechetek. Akt konsekracji był radością dla licznie przybyłych parafian, bo oto ich kościół stał się rzeczywistym domem Boga.
Pomóż w rozwoju naszego portalu