Od 1992 r. działa w Tuchowie Stowarzyszenie Rodziców i Przyjaciół Osób Niepełnosprawnych. Jest ono prawnie zarejestrowaną organizacją pozarządową, której zaczątkiem była powstała rok wcześniej z inicjatywy Zgromadzenia Redemptorystów Wspólnota „Nadzieja”. Grupa liczy obecnie ok. 100 osób. Jest wśród nich 35 osób niepełnosprawnych intelektualnie w wieku od 2 do 45 lat. Pozostali członkowie Stowarzyszenia to ich rodzice i przyjaciele - wolontariusze duchowni oraz świeccy.
Celem Stowarzyszenia jest tworzenie warunków do pełnego fizycznego i osobowego rozwoju osób niepełnosprawnych oraz umożliwienie im aktywnego i godnego uczestnictwa w życiu społecznym, a także pomoc ich rodzinom. W każdą trzecią niedzielę miesiąca członkowie Stowarzyszenia uczestniczą we Mszy św. w kościele sanktuaryjnym w parafii Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Tuchowie. Dzięki życzliwości władz Klasztoru spotkania wspólnoty i zebrania zarządu odbywają się na jego terenie. Klerycy z Wyższego Seminarium Duchownego Ojców Redemptorystów prowadzą katechezy dla dzieci oraz przygotowują je do I Komunii św.
Brak funduszy uniemożliwia realizację wielu planów. Mimo to Stowarzyszenie podejmuje różne formy pomocy niepełnosprawnym, m.in. organizuje kilkudniowe wyjazdy integracyjne, informuje rodziców o aktualnych możliwościach korzystania z rehabilitacji. Podopieczni uczestniczą w imprezach okolicznościowych, dwutygodniowych turnusach rehabilitacyjnych oraz w hipoterapii. Widoczna jest również opieka i pomoc ze strony miejscowego środowiska. Na terenie Tuchowa organizowane są akcje charytatywne, a dochód z nich jest przeznaczany na rozmaite potrzeby wynikające ze statutu. Niedawno jeden z mieszkańców przekazał Stowarzyszeniu działkę budowlaną. Wszyscy mają nadzieję, że jest to dobry początek budowy wspólnego domu. Cel ten jest otoczony modlitwą, trwają również starania o pozyskanie nań środków finansowych. Kolejną ważną, a zarazem radosną wiadomością jest rozpoczęcie zajęć przez świetlicę środowiskową w pomieszczeniach użyczonych przez Klasztor w Domu Pielgrzyma. Hasło spotkań brzmi: Czynimy wszystko na chwałę Bożą. Program obejmuje zajęcia prowadzone przez terapeutów, rodziców oraz wolontariuszy świeckich i duchownych. Trwają starania, aby dzieci objąć opieką logopedyczną, psychologiczną oraz umożliwić im tak potrzebne zajęcia z zakresu rehabilitacji ruchowej.
Stowarzyszenie Rodziców i Przyjaciół Osób Niepełnosprawnych „Nadzieja”, Tuchów, tel. (0-14) 652-65-77
Masonerię, jak każdą tajną organizację, otacza aureola misterium. Wokół niej krąży wiele legend i trudno zdobyć wiarygodne informacje na jej temat. Dlatego cenny jest każdy głos, który pochodzi z tego zamkniętego dla niewtajemniczonych świata. Takim głosem jest książka-świadectwo francuskiego lekarza Maurice’a Cailleta - kiedyś agnostyka, przez 15 lat masona, przez 2 lata stojącego na czele jednej z masońskich lóż - który w czasie pobytu w Lourdes w 1984 r. nawrócił się na katolicyzm i wystąpił z masonerii („mason w śnie”). Poprosiłem go o rozmowę na temat jego doświadczeń w Wielkim Wschodzie Francji.
Włodzimierz Rędzioch: - Jak to się stało, że w wieku 36 lat postanowił Pan wstąpić do masonerii?
Roger Dewayne Barkley, EuroVisionary/pl.wikipedia.org
Bóg jest moją siłą - mówi w rozmowie z KAI zwycięzca Konkursu Piosenki Eurowizji w 2009 roku Aleksander Rybak. Niedawno zakończył on cykl 50 koncertów bożonarodzeniowych, bo - jak mówi - będąc chrześcijaninem, „uwielbia świętować narodziny Jezusa”. Po kilku latach przerwy norweski artysta powraca do Polski, gdzie w lutym rozpocznie swe światowe tournée od koncertów i spotkań z fanami w Szczecinie i we Wrocławiu.
KAI: Niedawno skończyłeś w Norwegii serię 50 koncertów bożonarodzeniowych. Czyżbyś stał się zawodowym kolędnikiem?
"Prezydentx" Warszawy Rafał Trzaskowski, która stała się pionierem w dziedzinie językowej alchemii, gdzie zamiast upraszczać, wprowadzamy słowne akrobacje
Czy ktoś jeszcze pamięta, jak to było, gdy mówiliśmy do ludzi „Szanowni Państwo” i nikt się nie obrażał? Cóż, czasy się zmieniają, wszyscy mówią „Polki i Polacy” a warszawski ratusz, w swoim nieustającym dążeniu do równości, postanowił podarować nam nową lingwistyczną rozrywkę – iksatywy!
Dla niewtajemniczonych: iksatywy to takie formy językowe, które nie wskazują na płeć. Zamiast pisać „dyrektor” albo „dyrektorka”, urzędnik może teraz napisać „dyrektorx”, zamiast „nauczyciel” czy „nauczycielka” – „nauczycielx”. Proste? No właśnie nie do końca. Dlatego w grudniu 2024 r. w stołecznym magistracie powstał "Poradnik empatycznej i skutecznej komunikacji". Broszura kryje w sobie instrukcje na temat zwracania się do osób niebinarnych. Urzędnicy dowiedzieli się czym są iksatywy i jak je stosować. Warszawski ratusz argumentuje, że to krok w stronę otwartości i uwzględnienia osób niebinarnych. Oczywiście nie jest to rozwiązanie dla wszystkich. Władze stolicy wyraźnie zaznaczyły, że iksatywy nie są czymś, co należy kierować do ogółu społeczeństwa. I słusznie! Bo wyobraźmy sobie reakcję przeciętnego obywatela na urzędowe pismo zaczynające się od „Szanownx Mieszkankx” – zapewne skończyłoby się to telefonem do działu „reklamacji językowych”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
