W kazaniu bp Stanisław Jamrozek wskazywał, że warunkiem tego, by zasiąść z Bogiem do uczty wiecznej, jest uczestnictwo w uczcie Eucharystycznej. – Ona daje siły do walki ze swoimi słabościami – zaznaczył.

Hierarcha wymienił także na kolejne warunki wiecznej chwały: nawrócenie, pokuta za grzechy, czy odrzucenie zła. Mocny akcent położył też na odpoczynek niedzielny, który określił zapowiedzią odpoczynku wiecznego. – Jeśli nie nauczę się odpoczywać na ziemi w niedzielę, jeśli nie będę tego dnia szanował, to na pewno będzie bardzo trudno. To świętowanie jest po to, żebym oczami wiary widział, co czeka mnie w odpoczynku wiecznym – mówił.

Bp Jamrozek zwrócił również uwagę na uczynki miłosierdzia, które – jak wskazywał – powinny być spełniane z pobudek miłości, bo „dopiero wtedy przynoszą zasługi”. – Jeśli kieruję się miłością do Pana Boga, to te uczynki stają się takim bukietem kwiatów, który po tamtej stronie będę mógł zanieść Panu Bogu w darze z mojego życia. Ale musi być dobra intencja – zaznaczył.

– Dziękujemy dziś za postać ks. Sopoćki. Pan Bóg go wybrał, aby był przewodnikiem duchowym dla św. s. Faustyny. To niełatwa rola, ale Pan Bóg przygotowywał go do tego. I dzięki otwartości swojego serca na działanie Ducha Świętego, potrafił mądrze rozeznawać to, czym dzieliła się siostra Faustyna. To nas uczy, że powinniśmy być otwarci na światło Ducha Świętego i Jego dary, żeby innym pomagać dobrą radą, słowem i obecnością. Dobra rada i prowadzenie do Pana Boga to też uczynki miłosierdzia – wskazywał przemyski biskup pomocniczy.

Relikwie bł. Ks. Michała są relikwiami trzeciego apostoła Bożego Miłosierdzia w kościele medyckim – po św. s. Faustynie i św. Janie Pawle II.

Medyka to kilkutysięczna parafia obok Przemyśla. W miejscowości tej znajduje się polsko-ukraińskie przejście graniczne.

Nie jest znana dokładna data powstania parafii, ale Medyka wzmiankowana jest w źródłach już pod koniec XIV w. Leżała w tamtym czasie na trasie szlaku stałych objazdów monarszych po podległym mu terytorium, a źródła odnotowują pobyty tu króla Władysława Jagiełły na przestrzeni lat 1403 – 1434.