Papieskie Dzieła Misyjne Archidiecezji Szczecińsko-Kamieńskiej ogłosiły nowy projekt misyjny. Jest nim wotum wdzięczności za zbliżające się 50-lecie istnienia diecezji szczecińsko-kamieńskiej w postaci wybudowania szkoły i kościoła na Madagaskarze (misja Befasy, na terenie obszaru Misokitsy)
O szczegółach projektu rozmawiano na spotkaniu księży dziekanów z udziałem księży biskupów. Jak zaznaczył ks. dr Paweł Płaczek, dyrektor Papieskich Dzieł Misyjnych w archidiecezji, wspomożemy tym projektem ojców oblatów, którzy już od 30 lat posługują wśród ubogich w Afryce. Będzie to dar naszego serca, a jednocześnie przywrócenie godności dzieciom, którzy żyją w Kościele pierwszej ewangelizacji – zaznaczył.
Powiedział również, że tytuł kościoła będzie związany z główną patronką naszej archidiecezji – Matką Kościoła i Jej ten dar dedykujemy. Konsekracja kościoła i otwarcie budynku szkoły planowane są za dwa lata.
To wielkie wyzwanie, ale i też odpowiedni czas, by wspomóc i podzielić się dobrem, które przed laty sami otrzymaliśmy od innych krajów. Projekt kościoła i szkoły i ich kosztorys przedstawił o. Marek Ochlak, posługujący 24 lata na Madagaskarze. Misjonarz spotkał się również z klerykami Arcybiskupiego Wyższego Seminarium Duchownego.
Dar serca na ten cel można złożyć na konto misyjne diecezjalnej Fundacji Szczecińskiej, która obsługuje wszystkie rozliczenia finansowe Papieskich Dzieł Misyjnych Archidiecezji Szczecińsko-Kamieńskiej. Na poniższy rachunek bankowy należy dokonywać także wszystkich innych wpłat dotyczących dzieł misyjnych archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej (np. adopcja uczniów z Kipsing lub sierociniec w Wambie). Rachunek do wpłat złotówkowych: 18 1750 0012 0000 0000 2691 4078 z dopiskiem: budowa szkoły i kościoła na Madagaskarze, Bank BGŻ BNP Paribas S.A., Fundacja SZCZECIŃSKA, ul. Królowej Korony Polskiej 28E, 70-485 Szczecin. Szczegóły: www.szczecinska.eu/misje
Kana Młodych, czyli Międzywspólnotowa Formacja Młodych. – Chodzi o to, żeby zjednoczyć wszystkie ruchy i wspólnoty młodzieżowe działające w naszej archidiecezji i skierować ich pracę duszpasterską i ewangelizacyjną na parafie – tłumaczy bp Andrzej Przybylski. – I stąd była potrzeba stworzenia jednolitego programu, który wykonają animatorzy, księża, moderatorzy, asystenci wspólnot zaangażowanych w to dzieło, z myślą o parafii i o tym, żeby przynajmniej dwóch młodych ludzi z parafii przeszkolić, poddać formacji, by później wrócili do parafii i byli zaczynem budowy nowych wspólnot albo umocnieniem tych, które już istnieją.
Wielki Post to czas, w którym Kościół szczególną uwagę zwraca na krzyż i dzieło zbawienia, jakiego na nim dokonał Jezus Chrystus. Krzyże z postacią Chrystusa znane są od średniowiecza (wcześniej były wysadzane drogimi kamieniami lub bez żadnych ozdób). Ukrzyżowanego pokazywano jednak inaczej niż obecnie. Jezus odziany był w szaty królewskie lub kapłańskie, posiadał koronę nie cierniową, ale królewską, i nie miał znamion śmierci i cierpień fizycznych (ta maniera zachowała się w tradycji Kościołów Wschodnich). W Wielkim Poście konieczne było zasłanianie takiego wizerunku (Chrystusa triumfującego), aby ułatwić wiernym skupienie na męce Zbawiciela. Do dzisiaj, mimo, iż Kościół zna figurę Chrystusa umęczonego, zachował się zwyczaj zasłaniania krzyży i obrazów.
Współczesne przepisy kościelne z jednej strony postanawiają, aby na przyszłość nie stosować zasłaniania, z drugiej strony decyzję pozostawiają poszczególnym Konferencjom Episkopatu. Konferencja Episkopatu Polski postanowiła zachować ten zwyczaj od 5 Niedzieli Wielkiego Postu do uczczenia Krzyża w Wielki Piątek.
Zwyczaj zasłaniania krzyża w Kościele w Wielkim Poście jest ściśle związany ze średniowiecznym zwyczajem zasłaniania ołtarza. Począwszy od XI wieku, wraz z rozpoczęciem okresu Wielkiego Postu, w kościołach zasłaniano ołtarze tzw. suknem postnym. Było to nawiązanie do wieków wcześniejszych, kiedy to nie pozwalano patrzeć na ołtarz i być blisko niego publicznym grzesznikom. Na początku Wielkiego Postu wszyscy uznawali prawdę o swojej grzeszności i podejmowali wysiłki pokutne, prowadzące do nawrócenia. Zasłonięte ołtarze, symbolizujące Chrystusa miały o tym ciągle przypominać i jednocześnie stanowiły post dla oczu. Można tu dopatrywać się pewnego rodzaju wykluczenia wiernych z wizualnego uczestnictwa we Mszy św. Zasłona zmuszała wiernych do przeżywania Mszy św. w atmosferze tajemniczości i ukrycia.
Wrażenie podczas spotkania robił kościół pełen kobiet
„Córka Głosu” – pod takim hasłem w sanktuarium w Otyniu odbyło się wielkopostne czuwanie dla kobiet.
Był czas na konferencję, modlitwę wstawienniczą, adorację Najświętszego Sakramentu i oczywiście Eucharystię. Czuwanie, które odbyło się 5 kwietnia, poprowadziła Wspólnota Ewangelizacyjna „Syjon” wraz z zespołem, a konferencję skierowaną do pań, które wyjątkowo licznie przybyły tego dnia na spotkanie, wygłosiła Justyna Wojtaszewska. Liderka wspólnoty podzieliła się w nim osobistym doświadczeniem swojego życia. – Konferencja jest zbudowana na moim świadectwie życia kobiety, która doświadczyła nawrócenia przez słowo Boże i która każdego dnia, kiedy to słowo otwiera, zmienia przez to swoją rzeczywistość. Składając swoje świadectwo chciałam zaprosić kobiety naszego Kościoła katolickiego do wejścia na tą drogę, żeby nauczyć się życia ze słowem Bożym i tak to spotkanie dzisiaj przygotowaliśmy, żeby kobiety poszły dalej i dały się zaprosić w tą zamianę: przestały analizować, zamartwiać się, tylko, żeby uczyły się tego, że głos Boga jest pierwszym źródłem życia, z którego czerpiemy każdego dnia. Taki jest zamysł tego spotkania, dlatego nazywa się ono „Córka Głosu” – mówi liderka Wspólnoty Ewangelizacyjnej „Syjon”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
